تنک رنگ

لغت نامه دهخدا

تنک رنگ. [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ رَ ] ( ص مرکب ) دارای رنگی روشن و شفاف و لطیف. مقابل تیره رنگ :
تا به یاقوت تنک رنگ بماند گل سرخ
تا به بیجاده گلرنگ بماند گل نار.
فرخی.
رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس