تنک بهره. [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ب َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) آنکه حصه و بهره وی کم باشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
فرهنگ فارسی
آتکه حصه و بهره وی کم باشد .
پیشنهاد کاربران
تنگ بخت . [ ت َ ب َ ] ( ص مرکب ) کم بخت و بی نصیب و بدبخت و تهی دست . ( ناظم الاطباء ) : مگر تنگ بختت فراموش شدچو دستت در آغوش آغوش شد؟ ( بوستان ) . رجوع به تنگ بختی و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.
