تنک بزم. [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ب َ ] ( ص مرکب ) کسی که در مجالس بی معنی می گوید و مسخره. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
