تنوین تمکن. [ ت َن ْ، ن ِ ت َ م َک ْ ک ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تنوینی است که بر حرکت حرف آخر اسماء معرب درآید تا نشانه خارج نگردیدن از اصل اسمیت و تمام بودن آن باشد مانند تنوین آخر کلمات «زید» و «عمرو» در «سلمت علی زید و عمرو». این تنوین را تنوین امکنیه و تنوین انصراف نیز گویند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). رجوع به تنوین و دیگر ترکیبهای این کلمه شود.
فرهنگ فارسی
تنوینی است که بر حرکت حرف آخر اسماد عرب در آید تا نشانه خارج نگردیدن از اصل اسمیت و تمام بودن آن باشد .
