تنوفه

لغت نامه دهخدا

( تنوفة ) تنوفة. [ ت َ ف َ ] ( ع اِ ) بیابان. ( منتهی الارب ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مفازة. ( اقرب الموارد ). || زمین فراخ بعیداطراف یا دشت بی آب و انیس ، اگرچه گیاه ناک باشد. ج ، تنائف. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس