تنهاخوری. [ ت َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) تنهاخواری : چو دریا مکن خو به تنهاخوری که تلخ است هرچ آن چو دریا خوری.نظامی.رجوع به تنها و دیگر ترکیبهای آن شود.
