تنمیص. [ ت َ ] ( ع مص ) برچیدن موی را: نمص الشَّعر تنمیصاً و تنماصاً ( شُدِّدَ للکثرة ). ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ): و نمصت حاجبها تنماصا. ( از اقرب الموارد ).
