تنمیس. [ ت َ ] ( ع مص ) پنهان داشتن مکر و عیب از کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || روغن رسیدن به موی و چرک گردیدن آن. ( از اقرب الموارد ). || ناخوش بوی گردیدن دوغ. ( از اقرب الموارد ). رجوع به منمس شود.
