تنقیض

برابر پارسی: کاهیدن

لغت نامه دهخدا

تنقیض. [ ت َ ] ( ع مص ) بیرون آوردن اسب نره را بی استواری نعوظ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

بیرون آوردن اسب نره را بی استوار نعوظ .

پیشنهاد کاربران

بپرس