( تنفس برآوردن ) تنفس برآوردن. [ ت َ ن َف ْ ف ُ ب َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از دمیدن و روشن شدن صبح : از روی زمین کفر و ضلالت همه برخاست چون صبح وصال تو برآورد تنفس.ناصرخسرو.رجوع به تنفس شود.