تنفج. [ ت َ ن َف ْ ف ُ ] ( ع مص ) نازیدن بر افزونتر از آنچه دارد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || باد سخت وزیدن : تنفجت الریح علی الناس ؛ خرجت علیهم عاصفة و هم غافلون. ( از اقرب الموارد ).
