تنعیل

لغت نامه دهخدا

تنعیل. [ ت َ ] ( ع مص ) نعل بربستن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از زوزنی ). نعل بستن در پای ستور. || بستن سپل شتر از چرم یا از آهن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس