تنعیش

لغت نامه دهخدا

تنعیش. [ ت َ ] ( ع مص ) برداشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). برداشتن و بلند گردانیدن خدای کسی را. ( از اقرب الموارد ). || نعشک اﷲ گفتن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس