تنعل

لغت نامه دهخدا

تنعل. [ ت َ ن َع ْ ع ُ ] ( ع مص ) نعلین در پای کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). نعل پوشیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

نعلین در پای کردن . نعل پوشیدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس