تنظر. [ ت َ ن َظْ ظُ ] ( ع مص ) چشم داشتن به درنگ. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از زوزنی ) ( ازدهار ). چشم داشتن به چیزی. || نگریستن درچیزی. || درنگ کردن و مهلت دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
