تنسیل

لغت نامه دهخدا

تنسیل. [ ت َ ]( ع مص ) بیوکندن ( بیفکندن ) حیوان موی و پر و پشم. ( تاج المصادر بیهقی ). پروی ( ؟ ) بیفکندن حیوان. ( زوزنی ). پر و پشم و موی بیفکندن حیوان. ( آنندراج ). تولَک کردن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به نسل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس