تنزی

لغت نامه دهخدا

تنزی. [ ت َ ن َزْ زی ] ( ع مص ) شتافتن و برجستن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). توثب و تسرع ، و منه قوله :
کأن فؤادَه کرةٌ تنزی
حذار البین لو نفع الحذار.
( اقرب الموارد ).
تنزیة. ( منتهی الارب ). رجوع به تنزیة شود.

فرهنگ فارسی

شتافتن و بر جستن تنزیه .

پیشنهاد کاربران

بپرس