تندال

لغت نامه دهخدا

تندال. [ ت َ ] ( اِخ ) فیزیکدان انگلیسی ( 1820- 1893 م. ). وی اولین بار اثر نور را در کلوئیدها کشف کرد و دانست که اگرنور از محلولهای کلوئیدی بگذرد مسیر خود را روشن می کند، در صورتی که اگر از محلولهای بلوری بگذرد مسیرش روشن نیست. رجوع به گیاه شناسی گل گلاب صص 12-13 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس