تنخواه گرفتن. [ ت َ خوا / خا گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) کون گرفتن. ( غیاث اللغات ). و این باصطلاح لوطیان کنایه از اغلام کردن بود. ( بهار عجم ) ( آنندراج ).