تنجه

در فصل بهار که هنگام جفت گیری مرغابیان است، مرغابی نر بسیار زیبا می گردد. یک نوار قهوه ای خوش رنگ از ناحیه پشت سر تا دم ادامه دارد. سر آن ها سیاه و دارای جلای سبز رنگ است. یک نوار قهوه ای رنگ دیگر دور سینه حلقه زده و بقیه بدن سفید رنگ است. نوک دارای یک برجستگی انتهایی بوده و رنگ آن سرخ پر رنگ می باشد.
جلوی نوک برجسته و به سوی بالا برگشته است. البته پس از آمیزش و جفت گیری یعنی اوایل تابستان جلای رنگ بدن اردک نر از بین رفته و کدر می شود، به طوری که سر به رنگ خاکستری درآمده و تنجه های نر و ماده تقریباً شبیه به هم می گردند. گردن تنجه بلند و باریک است. این نژاد در نواحی مختلف، در سواحل شنی آب های شور، مرداب ها و در سواحل رودخانه ها زندگی می نماید. در هر بار تخم گذاری تنجه حداکثر ۱۶ تخم می گذارد که رنگ آن ها سفید متمایل به نخودی است. این اردک خوب راه می رود و به راحتی شنا می نماید و از گیاهان آبزی، کرم ها و نرم تنان تغذیه می کند. تنجه را در زمستان ها می توان در مرداب انزلی و سواحل دریاچه ارومیه دید. خاستگاه اصلی آن ها اروپای غربی است، ولی در شمال غربی چین و تبت نیز در حال حاضر، زندگی می نمایند.