تنجد

لغت نامه دهخدا

تنجد. [ ت َ ن َج ْ ج ُ ] ( ع مص ) بلند شدن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || سوگندان مغلظ یاد کردن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس