تنتین

لغت نامه دهخدا

تنتین. [ ت َ ] ( ع مص ) بدبوی گردانیدن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

بد بوی گردانیدن چیزی را

پیشنهاد کاربران

بپرس