تنتیل

لغت نامه دهخدا

تنتیل. [ ت َ ] ( ع ص ) رجل تنتیل ؛ مرد کوتاه بالا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس