تنتیف

لغت نامه دهخدا

تنتیف. [ ت َ ] ( ع مص ) مبالغه نتف. ( تاج المصادر بیهقی ). موی برکندن ( شدد للمبالغة ). ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس