تنتت

لغت نامه دهخدا

تنتت. [ ت َ ن َت ْ ت ُ ] ( ع مص ) پلید شدن بعد پاکی و پاکیزگی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس