تنتاش

لغت نامه دهخدا

تنتاش. [ ت َ ] ( ع مص )پنهان عیب کردن کسی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). به پنهانی خشم گرفتن کسی را و در قاموس پنهان عیب کردن کسی را. ( از اقرب الموارد ). رجوع به نتش شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس