تنبیهات

لغت نامه دهخدا

تنبیهات. [ تَم ْ ] ( ع اِ ) ج ِ تنبیه. سیاستها و نصیحتها. ( ناظم الاطباء ).

( مصدر اسم ) جمع تنبیه

در فقه و اصول به معنای مواردی است که ارتباط عمیقی با یک بحث کلی مذکور دارد ولی زیر مجموعه آن به حساب نمی آید.