[ویکی فقه] تنبیه متخلفان از جهاد (قرآن). خداوند متخلفین از تبوک را به وسیله محاصره اجتماعی تنبیه می کند.
متخلفان از غزوه تبوک با مبارزه منفی و تحریم رابطه با آنان تنبیه گشتند. وعلی الثلـثة الذین خلفوا حتی اذا ضاقت علیهم الارض بما رحبت وضاقت علیهم انفسهم وظنوا ان لا ملجا من الله الا الیه ثم تاب علیهم لیتوبوا ان الله هو التواب الرحیم. ابو حمزه ثمالی گوید: اینان سه نفر از انصار بودند بنامهای: ابو لبابة بن عبد المنذر، و ثعلبة ودیعة،و اوس بن حذام که از رفتن با رسول خدا- صلی الله- علیه و آله- به تبوک خودداری و تخلف کردند، و چون آیاتی را که درباره متخلفین از آن حضرت نازل شد شنیدند یقین بهلاکت خود کرده و خود را بستونهای مسجد مدینه بستند و هم چنان بودند تا وقتی که آن حضرت از تبوک بازگشت جویای حال آنها شد، بدو گفتند: اینان خود را بستونهای مسجد بسته و قسم خورده اند خود را باز نکنند تا رسول خدا - صلی الله علیه و آله- بدست خود آنان را باز کند، حضرت فرمود: من نیز قسم میخورم که آنها را باز نکنم تا دستوری درباره شان برسد. و چون این آیه نازل شد حضرت بمسجد آمده آنها را باز کرد، آن سه نفر رفتند و اموال خویش را بنزد رسول خدا- صلی الله علیه و آله- آورده گفتند: این اموال ما است که ما را از آمدن با تو بازداشت اکنون آنها را بگیر و صدقه بده. رسول خدا- صلی الله علیه و آله- فرمود: دستوری درباره آنها بمن نرسیده، تا اینکه آیه (بعدی): «خذ من اموالهم صدقة...» نازل شد.
توبه پس از تنبیه
خداوند قسم خورده به اینکه به رحمت خود به آن سه کس که تخلف کرده بودند بازگشت کند، و بازگشت خدا به آن سه نفر، از این قرار بود که وقتی کارشان به سختی کشید و زمین با همه وسعتش برایشان تنگ شد، و دیدند که احدی از مردم با ایشان حرف نمی زنند و سلام و علیک نمی کنند، و حتی زن و فرزندشان هم با ایشان حرف نمی زنند، و خلاصه یک نفر انسان که با آنها انس بگیرد وجود ندارد، و هر که هست مامور به خودداری از سلام و کلام است، آن وقت تعیین کردند که جز خدا و توبه به درگاه او دیگر پناهگاهی نیست، و چون چنین شد، خداوند نیز با رحمت خود به ایشان بازگشت فرمود، تا ایشان توبه کنند و او قبول فرماید که او که همانا او تواب- بسیار به بندگانش بازگشت می کند تا به ایشان ترحم نموده، برای توبه کردن هدایت نموده و برای توبه توفیقشان می دهد، و آن گاه توبه شان را می پذیرد- و نسبت به مؤمنین رحیم و مهربان است.
متخلفان از غزوه تبوک با مبارزه منفی و تحریم رابطه با آنان تنبیه گشتند. وعلی الثلـثة الذین خلفوا حتی اذا ضاقت علیهم الارض بما رحبت وضاقت علیهم انفسهم وظنوا ان لا ملجا من الله الا الیه ثم تاب علیهم لیتوبوا ان الله هو التواب الرحیم. ابو حمزه ثمالی گوید: اینان سه نفر از انصار بودند بنامهای: ابو لبابة بن عبد المنذر، و ثعلبة ودیعة،و اوس بن حذام که از رفتن با رسول خدا- صلی الله- علیه و آله- به تبوک خودداری و تخلف کردند، و چون آیاتی را که درباره متخلفین از آن حضرت نازل شد شنیدند یقین بهلاکت خود کرده و خود را بستونهای مسجد مدینه بستند و هم چنان بودند تا وقتی که آن حضرت از تبوک بازگشت جویای حال آنها شد، بدو گفتند: اینان خود را بستونهای مسجد بسته و قسم خورده اند خود را باز نکنند تا رسول خدا - صلی الله علیه و آله- بدست خود آنان را باز کند، حضرت فرمود: من نیز قسم میخورم که آنها را باز نکنم تا دستوری درباره شان برسد. و چون این آیه نازل شد حضرت بمسجد آمده آنها را باز کرد، آن سه نفر رفتند و اموال خویش را بنزد رسول خدا- صلی الله علیه و آله- آورده گفتند: این اموال ما است که ما را از آمدن با تو بازداشت اکنون آنها را بگیر و صدقه بده. رسول خدا- صلی الله علیه و آله- فرمود: دستوری درباره آنها بمن نرسیده، تا اینکه آیه (بعدی): «خذ من اموالهم صدقة...» نازل شد.
توبه پس از تنبیه
خداوند قسم خورده به اینکه به رحمت خود به آن سه کس که تخلف کرده بودند بازگشت کند، و بازگشت خدا به آن سه نفر، از این قرار بود که وقتی کارشان به سختی کشید و زمین با همه وسعتش برایشان تنگ شد، و دیدند که احدی از مردم با ایشان حرف نمی زنند و سلام و علیک نمی کنند، و حتی زن و فرزندشان هم با ایشان حرف نمی زنند، و خلاصه یک نفر انسان که با آنها انس بگیرد وجود ندارد، و هر که هست مامور به خودداری از سلام و کلام است، آن وقت تعیین کردند که جز خدا و توبه به درگاه او دیگر پناهگاهی نیست، و چون چنین شد، خداوند نیز با رحمت خود به ایشان بازگشت فرمود، تا ایشان توبه کنند و او قبول فرماید که او که همانا او تواب- بسیار به بندگانش بازگشت می کند تا به ایشان ترحم نموده، برای توبه کردن هدایت نموده و برای توبه توفیقشان می دهد، و آن گاه توبه شان را می پذیرد- و نسبت به مؤمنین رحیم و مهربان است.
wikifeqh: تنبیه_متخلفان_از_جهاد_(قرآن)