تنبیط

لغت نامه دهخدا

تنبیط. [ تَم ْ ] ( ع مص ) آب برآوردن از چاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس