تنبیس. [ تَم ْ ] ( ع مص ) سخن گفتن. در نفی استعمال کنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). قال الراجز: ان کنت غیر صائدی فنبس. ( اقرب الموارد ). یقال :مانبس بکلمة. ( ناظم الاطباء ).
