تنبیذ

لغت نامه دهخدا

تنبیذ. [ تَم ْ ] ( ع مص ) افشردن. || انداختن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بگنی ساختن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس