تنبل سگال. [ تَم ْ ب ُ س ِ ] ( نف مرکب ) حیله گر. مکار. که دستان و نیرنگ سگالد. که فریب وجادو در سر پروراند. بداندیش و مکرساز : چو پیش آمد آن بدنهان با گروه برافراخت سر شاه دانش پژوه بدو گفت کای غمر تنبل سگال همی خویشتن بر من آری همال.اسدی ( گرشاسب نامه چ یغمایی ص 302 ).