تنافیط

لغت نامه دهخدا

تنافیط. [ ت َ ] ( ع مص ) پوست موی برکنده به آتش سوخته جهت خوردن. ( ناظم الاطباء ). موی برکندن پوست با قراردادن آن در آتش برای خوردن. یفعل ذلک فی الجدب. ( از اقرب الموارد ). منتهی الارب این معنی را در تنافط آورده. رجوع به تنافط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس