تنافز

لغت نامه دهخدا

تنافز. [ ت َ ف ُ ] ( ع مص ) باهم برجستن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تواثب بعضی بر بعضی. ( اقرب الموارد ). رجوع به تواثب شود.

فرهنگ فارسی

با هم برجستن تواثب بعضی بر بعضی .

پیشنهاد کاربران

بپرس