تناغر

لغت نامه دهخدا

تناغر. [ ت َ غ ُ ] ( ع مص ) ناشناخته آوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تناکر. ( اقرب الموارد ). رجوع به تناکر شود.

فرهنگ فارسی

ناشناخته آوردن . تناکر

پیشنهاد کاربران

بپرس