تناشیر

لغت نامه دهخدا

تناشیر. [ ت َ ] ( ع اِ ) سرمشقهای طفلان مکتب. واحد ندارد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یقال : ما اشبه خطه بتناشیر الصبیان و هی خطوطهم فی المکتب. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

سرمشق های طفلان مکتب واحد ندارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس