تنازب

لغت نامه دهخدا

تنازب. [ ت َ زُ ] ( ع مص ) یکدیگر را لقب نهادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تنابز. ( اقرب الموارد ). رجوع به تنابز شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس