تنابنده
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
به نظر اینجانب، واژه " تنابنده " شاید در ابتدا ( تنهابنده ) بوده است، که در گذر زمان به ( تنابنده ) تغییر پیدا کرده است.
تنها بنده: یعنی بنده ی تنها و بی کس و بیچاره. . .
مثال: "خداکند هیچ تنابنده ای در این روزگار به کسی محتاج نشود"
... [مشاهده متن کامل]
یعنی : از خدا می خواهم که هیچ آدم بیچاره و فقیری در این . . . به دیگری محتاج نشود.
تنها بنده: یعنی بنده ی تنها و بی کس و بیچاره. . .
مثال: "خداکند هیچ تنابنده ای در این روزگار به کسی محتاج نشود"
... [مشاهده متن کامل]
یعنی : از خدا می خواهم که هیچ آدم بیچاره و فقیری در این . . . به دیگری محتاج نشود.
تنها بنده
تنابنده : تنها بنده ، هیچ احدی ، هیچ بنده ای ، هیچ کسی، خدا تنابنده ای را محتاج نکند : خدا هیچ بنده ای را محتاج نکند