تنائف

لغت نامه دهخدا

تنائف. [ ت َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ تنوفه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). یقال : قطعوا تنوفة ذات اهوال. و ذکرته و بیننا تنائف. ( اقرب الموارد ). || تنائف تُنَّف ؛ اشتهای فراخ دور اطراف. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ). و رجوع به تنوفه و تنوفیه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس