تن گداز

لغت نامه دهخدا

تن گداز. [ ت َ گ ُ ] ( نف مرکب ) ( از: تن + گداز، گدازنده ) گدازنده تن. لاغرکننده. ( از فرهنگ فارسی معین ) :
عمر کاهد تن گدازد دور چرخ
اینْت چرخ تن گداز عمرکاه.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) گدازند. تن لاغر کننده .
از تن گداز گذارنده . گدازنده تن لاغر کننده .

پیشنهاد کاربران

بپرس