تن مرده

لغت نامه دهخدا

تن مرده. [ ت َ م ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مرده تن. بی جان. بی روح :
سوزنده و تن مرده تر از شمع به مجلس
لرزنده و نالنده تر از تیر به پرتاب.
خاقانی.
رجوع به تن شود.

فرهنگ فارسی

مرده تن . بی جان

پیشنهاد کاربران

بپرس