تمییل. [ ت َ ] ( ع مص ) میان دو کار متردد بودن تا کدام کند. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). متردد بودن میان دو چیز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). در حدیث ابی ذر: فقرب الیه طعاماً فیه قلة فمیل فیه لقلته ؛ ای تردد هل یأکل او یترک. ( اقرب الموارد ). || برگردانیدن و خمانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مائل گردانیدن. ( از اقرب الموارد ). || شکایت کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). یقال : مامیلوا؛ ای لم یشکوا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || گمان کردن در کار. ( از اقرب الموارد ).
