تمییث

لغت نامه دهخدا

تمییث. [ ت َ ] ( ع مص ) سودن چیزی در آب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || تذلیل. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس