تمیع

لغت نامه دهخدا

تمیع. [ ت َ م َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) روان شدن و گداختن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تسیل : الفضة تتمیع فی البوطة. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

روان شدن و گداختن

پیشنهاد کاربران

بپرس