تِمْپِرا (tempera)
رنگی برای نقاشی که از مخلوط رنگیزه، با نوعی بستِ قابل حل در آب، مثل زردۀ تخم مرغ، حاصل می شود. این رنگ را می توان با آب رقیق کرد، و ارزش آن به سبب رنگ های قوی نیمه شفافی است که فراهم می آورد. تمپرا پیش از پیدایش نقاشی رنگ روغن به کار می رفت؛ نوعی از آن را در مصر باستان استفاده می کرده اند. تمپرای تخم مرغ، رایج ترین رنگ برای نقاشی روی تخته در اروپای اواخر قرون وسطا و اوایل دورۀ رنسانس بود. تمپرا از اواخر قرن ۱۵ رفته رفته جای خود را به رنگ روغنی سپرد.
تمپرای تخم مرغ خالص. در تمپرای تخم مرغ خالص، رنگریزۀ معدنی را با زردۀ تخم مرغ و آب مخلوط می کنند و رنگ حاصل را روی جسّو (نوعی بتونۀ گچی) به کار می برند. زردۀ تخم مرغ پس از استفاده، در کار بی رنگ می شود، حال آن که سفیدۀ تخم مرغ ممکن است به رنگ قهوه ای درآید.
تمپرای امولسیونی. در تمپرای امولسیونیاز مخلوط زردۀ تخم مرغ و روغنی تثبیت کننده استفاده می کنند، که امکان رقیق کردن آن را با آب فراهم می آورد. زودتر خشک می شود، و به سبب انعطاف بیشتر، می توان آن را روی بوم با زیرسازی آب بنیان، یعنی جسّو یا آهار، به کار برد. روش قدیمی ایتالیایی را چنّینو چنّینی، یکی از شاگردان جوتّو، توضیح داده ست.
کازئین شبیه تمپرای تخم مرغی است با این تفاوت که آن را با لور سفید تازه و آهک کُشته می سازند و با آب رقیق می کنند. در قرن ۲۰ هم نقاشانی همچون اندرو وایِت، نقاش امریکایی، از تکنیک تمپرا استفاده کرده اند.
رنگی برای نقاشی که از مخلوط رنگیزه، با نوعی بستِ قابل حل در آب، مثل زردۀ تخم مرغ، حاصل می شود. این رنگ را می توان با آب رقیق کرد، و ارزش آن به سبب رنگ های قوی نیمه شفافی است که فراهم می آورد. تمپرا پیش از پیدایش نقاشی رنگ روغن به کار می رفت؛ نوعی از آن را در مصر باستان استفاده می کرده اند. تمپرای تخم مرغ، رایج ترین رنگ برای نقاشی روی تخته در اروپای اواخر قرون وسطا و اوایل دورۀ رنسانس بود. تمپرا از اواخر قرن ۱۵ رفته رفته جای خود را به رنگ روغنی سپرد.
تمپرای تخم مرغ خالص. در تمپرای تخم مرغ خالص، رنگریزۀ معدنی را با زردۀ تخم مرغ و آب مخلوط می کنند و رنگ حاصل را روی جسّو (نوعی بتونۀ گچی) به کار می برند. زردۀ تخم مرغ پس از استفاده، در کار بی رنگ می شود، حال آن که سفیدۀ تخم مرغ ممکن است به رنگ قهوه ای درآید.
تمپرای امولسیونی. در تمپرای امولسیونیاز مخلوط زردۀ تخم مرغ و روغنی تثبیت کننده استفاده می کنند، که امکان رقیق کردن آن را با آب فراهم می آورد. زودتر خشک می شود، و به سبب انعطاف بیشتر، می توان آن را روی بوم با زیرسازی آب بنیان، یعنی جسّو یا آهار، به کار برد. روش قدیمی ایتالیایی را چنّینو چنّینی، یکی از شاگردان جوتّو، توضیح داده ست.
کازئین شبیه تمپرای تخم مرغی است با این تفاوت که آن را با لور سفید تازه و آهک کُشته می سازند و با آب رقیق می کنند. در قرن ۲۰ هم نقاشانی همچون اندرو وایِت، نقاش امریکایی، از تکنیک تمپرا استفاده کرده اند.
wikijoo: تمپرا