تمم
لغت نامه دهخدا
تمم. [ ت ُ م َ / ت ِ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ تُمَّة وتمی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به تمة و تمی شود.
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲۲(بار)
به آخر رسیدن. ، . پس به موسی کتاب دادیم برای آخر رسیدن و تمام شدن بر آنکه نیکوکاری کرد و برای تفصیل هر چیز میشود مراد آن باشد که شریعت موسی در دوران خود تمام شدن و گسترش یافتن شریعتهای قبل بود لذا «تماماً» فرموده است در جوامع الجامع آن را اتمام کرامت و نعمت بر محسنین یا اتمام نعمت بر موسی «علیه السلام» فرموده است به نظرم مراد آن است که دین موسی در موقع خود دین تمام بود مخصوصاً به قرینه «وَ تَفْصیلاً لِکُلِّ شَیءِ» که در ذیل آیه است علی هذا این آیه نظیر .
به آخر رسیدن. ، . پس به موسی کتاب دادیم برای آخر رسیدن و تمام شدن بر آنکه نیکوکاری کرد و برای تفصیل هر چیز میشود مراد آن باشد که شریعت موسی در دوران خود تمام شدن و گسترش یافتن شریعتهای قبل بود لذا «تماماً» فرموده است در جوامع الجامع آن را اتمام کرامت و نعمت بر محسنین یا اتمام نعمت بر موسی «علیه السلام» فرموده است به نظرم مراد آن است که دین موسی در موقع خود دین تمام بود مخصوصاً به قرینه «وَ تَفْصیلاً لِکُلِّ شَیءِ» که در ذیل آیه است علی هذا این آیه نظیر .
wikialkb: ریشه_تمم
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید