تمطیط

لغت نامه دهخدا

تمطیط. [ ت َ ] ( ع مص ) دشنام دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || کشیدن و دراز کردن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس