تمضر. [ ت َ م َض ْ ض ُ ] ( ع مص ) بر مضریان خشم گرفتن. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خویشتن را بمضر مانند کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). خویشتن را به مضریان مانند کردن یا نسبت نمودن به آنها. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || فربه شدن مال. ( از اقرب الموارد ).
