تمرین کِیگِل یا تمرین دیافراگم لگنی ( به انگلیسی: Kegel exercise ) به انقباض و رهایش پیاپی عضلات قسمت تحتانی لگن خاصره ( عضلات دیافراگم لگنی ) گفته می شود. عضلاتی که امروزه در زبان محاوره به «عضلات کیگل» معروفند. در ارتباط با این تمارین چندین ابزار وجود داشته و بکار گرفته می شوند. هرچند که مطالعات متعدد منجر به بحث و مناظره دربارهٔ تأثیرات مرتبط با این ابزارها در تقابل با تمارین سنتی کیگل است. تمرینات کیگل معمولاً به منظور تقویت و کنترل ارادی این عضله ها انجام می شود. حرکات و تمرین هایی که معمولا با هدف کاهش افتادگی واژن ( مهبل ) و بی اختیاری ادراری پس از زایمان در زن ها، درمان انزال زودرس در مردها و همچنین افزایش اندازه و سفتی آلت تناسلی در هنگام نعوظ انجام می شود. تمرین کیگل اولین بار توسط آرنولد کیگل و در سال ۱۹۴۸ میلادی شرح شده است.
... [مشاهده متن کامل]
هدف تمارین کیگل، بهبودِ تونوس عضلانی به وسیلهٔٔ تقویت عضلات تحتانی لگن است. کیگل تمرین همگانی و محبوبی برای زنان باردار است. تمرینی که عضلات دیافراگم لگنی زنان را برای مراحل پس از بارداری و زایمان و فشارهای مرتبط با این مراحل آماده می سازد. گفته شده که تمارین کیگل برای معالجه و رفع افتادگی واژن ( مهبل ) و همچنین ممانعت از بیرون زدگی رحم در زنان و برای معالجهٔ دردهای پروستات و کاهش انزال زودرس در مردان مثمر ثمر است. تمرینی که به خصوص باعث تورم آلت های جنسی در روش نزدیکی پومپویر می شود. فعالیت های بسیاری به واسطهٔ عضلات کیگل به انجام می رسد. از جمله نگه داشتن و ممانعت از جریان ادرار و مدفوع. بازتولید این نوع از فعالیت عضلانی می تواند عضلات کیگل را تقویت نماید. عمل آهسته نمودن یا توقف جریان ادرار، می تواند در جهت انجام صحیح کار با عضلات دیافراگم لگنی آزمایش شود. اما نباید به عنوان تمرینی منظم به انجام رسد چراکه ایجاد احتباس ادرار می کند.
در زنان عواملی چون بارداری، زایمان، سالخوردگی، داشتن اضافه وزن و جراحی های شکمی مثل سزارین اغلب باعث ضعف عضلات لگنی می شود. این ضعف عضلانی را می توان از طریق سنجش دیجیتالِ فشار واژینال یا با استفاده از عجان سنجِ کیگل ( preneometer ) ارزیابی کرد. در تحقیقات کیگل اثبات شده که ضعف این عضلات در زنان زمینه ساز کاهش احساس جنسی و ارگاسم در آن ها شده و تقویت آن ها باعث تجربهٔ ارگاسم و داشتن ارگاسم های شدیدتر و مکرر می شود. تمارین کیگل در اینگونه موارد می تواند در بازیابی قدرت عضلات لگنی مفید فایده باشد. هرچند این تمارین بیشتر در زنان کاربرد دارد اما در مردان نیز باعث نیل به نعوظهای قدرتمند شده و کنترل بیشتری را بر فرایند انزال ایجاد می کند.
... [مشاهده متن کامل]
هدف تمارین کیگل، بهبودِ تونوس عضلانی به وسیلهٔٔ تقویت عضلات تحتانی لگن است. کیگل تمرین همگانی و محبوبی برای زنان باردار است. تمرینی که عضلات دیافراگم لگنی زنان را برای مراحل پس از بارداری و زایمان و فشارهای مرتبط با این مراحل آماده می سازد. گفته شده که تمارین کیگل برای معالجه و رفع افتادگی واژن ( مهبل ) و همچنین ممانعت از بیرون زدگی رحم در زنان و برای معالجهٔ دردهای پروستات و کاهش انزال زودرس در مردان مثمر ثمر است. تمرینی که به خصوص باعث تورم آلت های جنسی در روش نزدیکی پومپویر می شود. فعالیت های بسیاری به واسطهٔ عضلات کیگل به انجام می رسد. از جمله نگه داشتن و ممانعت از جریان ادرار و مدفوع. بازتولید این نوع از فعالیت عضلانی می تواند عضلات کیگل را تقویت نماید. عمل آهسته نمودن یا توقف جریان ادرار، می تواند در جهت انجام صحیح کار با عضلات دیافراگم لگنی آزمایش شود. اما نباید به عنوان تمرینی منظم به انجام رسد چراکه ایجاد احتباس ادرار می کند.
در زنان عواملی چون بارداری، زایمان، سالخوردگی، داشتن اضافه وزن و جراحی های شکمی مثل سزارین اغلب باعث ضعف عضلات لگنی می شود. این ضعف عضلانی را می توان از طریق سنجش دیجیتالِ فشار واژینال یا با استفاده از عجان سنجِ کیگل ( preneometer ) ارزیابی کرد. در تحقیقات کیگل اثبات شده که ضعف این عضلات در زنان زمینه ساز کاهش احساس جنسی و ارگاسم در آن ها شده و تقویت آن ها باعث تجربهٔ ارگاسم و داشتن ارگاسم های شدیدتر و مکرر می شود. تمارین کیگل در اینگونه موارد می تواند در بازیابی قدرت عضلات لگنی مفید فایده باشد. هرچند این تمارین بیشتر در زنان کاربرد دارد اما در مردان نیز باعث نیل به نعوظهای قدرتمند شده و کنترل بیشتری را بر فرایند انزال ایجاد می کند.
