تمریط

لغت نامه دهخدا

تمریط. [ ت َ ] ( ع مص ) کوتاه ساختن آستین جامه را چندانکه همچو چادر گردد. || موی برکندن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

تمریط. [ ت َ ] ( اِخ ) شهر کوره ای و شقه ای به اسپانیا. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به الحلل السندسیة ج 1 ص 207 و ج 2 ص 183و 196 و 261 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس